Electrolysis conditions for obtaining cupric oxide (CUO)

Abstract

Conditions for obtaining copper powder with different regimes of electrolysis [potentiostatic, galvanostatic and programmed current-voltage regimes ( periodically changing rate)] and effects on it's morphology and characterization have been subject of research for a long period of time. In addition to used regime of electrolysis, there is quantified criteria which connect shape and size of particles and decisive properties of powder, in laboratory as well as in pilot plant scale. Applying together stereological parameters with elementary statistic parameters (quantitative microscopical analysis) and scanning electron microscopy, enables successfully obtained shape, size of each particle as well as their distribution. However, the processes of obtaining powder and it's characterization are just one phase. In case of obtaining cupric oxide powder by electrolysis, it is necessary for processed powder to convert to CuO, with controlled technological process, throughout several phases: washing out, centrifugion, drying, oxidation, air separation, sieving, grinding and homogenization. .

Uslovi dobijanja bakarnog praha različitim režimima elektrolize (potenciostatski, galvanostatski i programirani strujno-naponski režimi) i uticaj na njegovu morfologiju i karakterizaciju su predmet istraživanja dugi niz godina. U zavisnosti od primenjenog režima elektrolize, do sada su kvantifikovani kriterijumi koji povezuju oblik i dimenzije čestica i odlučujuće osobine praha, kako u laboratorijskim tako i u poluindustrijskim uslovima. Primenjujući zajedno stereološke parametre sa osnovnim statističkim parametrima (kvantitativna mikroskopska analiza) i skenirajuću elektronsku mikroskopiju, omogućeno je uspešno određivanje oblika, veličine svake čestice kao i njihova raspodela. Međutim, kompleksnost dobijanja praha i njegova karakterizacija su samo jedna faza. Kada je u pitanju dobijanje bakar(II) oksida (CuO) elektrohemijskim putem, potrebno je da se proizvedeni prah, kontrolisanim tehnološkim procesom, kroz niz faza, prevede u bakar(II) oksid: ispiranje, centrifugiranje, sušenje, oksidaciju, aeroseparaciju, sejanje, mlevenje i homogenizaciju. .