Comparison of methods for measurement of air permeability of textile materials

Abstract

The air permeability of textile fabrics is defined as the air passed over a surface under a certain pressure difference in a unit time. Air permeability is often used in evaluating the performance of clothing textiles and technical textiles such as air bags, sail cloth, parachutes sails and industrial textile filters. In practice, which does not have to include scientific research, it is necessary that all tests of textile materials are carried out according to the standards. In the case of air permeability, the most commonly used standard methods are ASTM D737 and ISO 9237 standards. The values of the tested property of a textile material vary very often depending on the device used and method applied. In this research, a comparison of the results of air permeability of some plain knitted fabrics was made, which were obtained using two different devices according to ASTM D737 and ISO 9237 methods. The results obtained indicated the differences in the values of air permeability for all the knitted fabrics. However, the same trend was observed in terms of the observed differences which was confirmed by the high value of the correlation coefficient (r=0.98).

Propustljivost vazduha tekstilnih materijala definiše se količinom vazduha koji pri konstantnom pritisku u jedinici vremena prođe kroz jedinicu površine materijala. Ovaj parametar se često koristi za ocenjivanje performansi odevnih tekstilnih materijala i tehničkog tekstila kao što su tkanine za vazdušne jastuke, jedra i padobrane, i industrijski tekstilni filteri. U stručnoj praksi, koja ne uključuje obavezno naučna istraživanja, neophodno je da se sva testiranja tekstilnih materijala vrše prema normama propisanim važećim standardima. Propustljivost vazduha tekstilnih materijala najčešće se ispituje standardnim metodama ASTM D737 i ISO 9237. Vrlo često se dešava da se kvantifikovane vrednosti ispitivanog svojstva tekstilnog materijala razlikuju u zavisnosti od upotrebljenog uređaja, odnosno primenjene standardne metode. Zbog toga je u okviru ovog istraživanja izvršeno poređenje rezultata propustljivosti vazduha grupe DL pletenina, koji su dobijeni primenom dva različita uređaja i dve standardizovane (ASTM D737 i ISO 9237) metode. Poređenjem dve grupe rezultata propustljivosti vazduha DL pletenina uočene su razlike u vrednosti ovog parametra kod svih ispitivanih pletenina. Ipak, zapažen je isti trend u pogledu uočenih razlika u propustljivosti vazduha pletenina, što je potvrđeno visokom vrednošću koeficijenta korelacije (r=0,98).